Tour d’Accident

De Tour de France is in zijn laatste dagen aangekomen. Een fantastisch evenement waar alles in zit wat topsport zo aantrekkelijk maakt. Het leuke van de Tour is dat je je favorieten bijna kunt aanraken als ze voorbij rijden. Het is verbazingwekkend hoe vaak dat eigenlijk nog goed gaat. Renners die in etappes zeer dicht in elkaars wiel rijden, toeschouwers die nog maar net op tijd wegspringen en in Utrecht vloog zelfs een partytent over het parcours (gelukkig op een moment dat er net geen renners voorbij kwamen). Maar er zijn ook genoeg voorbeelden waarin het minder goed is afgelopen. Een heel recent voorval is William Bonnet die een achterwiel aantikte en zo een heleboel renners meesleurde in zijn val.

Naast een grote teleurstelling voor de renners en fans, kan zo’n val tot ernstig letsel leiden met veel schade tot gevolg. Denk bijvoorbeeld aan medische kosten, inkomensverlies en kosten voor het inschakelen van huishoudelijke hulp en mantelzorg. Kan deze schade worden verhaald?

Dat hangt er in de eerste plaats vanaf wie voor de val verantwoordelijk is. Als de valpartij is veroorzaakt door een renner die andere renners meeneemt in zijn val, dan zal deze renner in beginsel niet aansprakelijk zijn. Deelnemers aan sport- en spelsituaties weten namelijk dat er een risico op blessures bestaat. In bepaalde mate accepteren zij dit risico door deelname aan de activiteit. Zo zal een bokser die tijdens een bokswedstrijd een stoot uitdeelt, waardoor letsel wordt toegebracht aan zijn tegenstander, in beginsel niet aansprakelijk zijn. Maar deelt hij die stoot op straat of in de disco aan een voorbijganger uit, dan is hij dat wel. Denk aan de rechtszaak tussen Badr Hari en Koen Everink.

Deelnemers aan een sportactiviteit zijn dus minder snel dan gewoonlijk aansprakelijk ten opzichte van elkaar, maar uiteraard mogen ook zij bepaalde grenzen niet overschrijden. Zo kan het overtreden van de spelregels bijvoorbeeld wel tot aansprakelijkheid leiden.

Een andere situatie doet zich voor als een deelnemer aan een activiteit letsel oploopt, terwijl dit door de organisator had kunnen worden voorkomen. Een voorbeeld uit de rechtspraak is de zaak waarin een cursiste bij een skeelercursus ongelukkig ten val kwam op haar hoofd, als gevolg waarvan zij overleed. De organisator was hiervoor aansprakelijk, omdat de cursisten niet dringend waren geadviseerd om een helm te dragen (waardoor het letsel zou zijn voorkomen).

Ten aanzien van organisatoren van (sport)activiteiten worden dus strenge eisen gesteld, omdat zij het in de hand hebben om voorzorgmaatregelen te nemen die van belang zijn voor de veiligheid van de deelnemers.