Seksueel misbruik kerken letselschade

Een onderzoekscommissie die seksueel misbruik binnen zijn eigen rangen moet onderzoeken, komt automatisch op kritiek te staan. Hoe zit het immers met de onafhankelijkheid en de neutraliteit van diezelfde onderzoekers? Denk maar aan de kwestie-Henk Heithuis die gecastreerd werd om hem te 'genezen' van zijn homoseksuele neigingen. De commissie-Deetman wist dat, maar greep niet in. Er zijn wel meer signalen dat de commissie het belang van de daders voorop dat van de slachtoffers plaatste. In 2016 raakte bijvoorbeeld bekend dat Deetman de Koepel Landelijk Overleg Kerkelijk Misbruik onder druk had geplaatst om hen zo af te laten zien van hun verzoek om een parlementaire enquête. Ook na het onderzoek bleef de voormalige commissie-Deetman de gemoederen bedaren. Zo besliste het bijvoorbeeld niet samen te werken met het Nationaal archief voor de archivering van het onderzoek, wat nogmaals aan de transparantie toornt. Het is niet alsof wij zomaar een ongelovige Thomas zijn. Ook onze ervaringen leren ons dat de kerk niet uit eigen beweging met alle details voor de draad zal komen. Toen wij in juni 2011 de KNR en de bisschoppenconferentie contacteerden omtrent hun standpunt over de verjaring in civiele procedures, kregen wij in het geheel geen antwoord. De roep om een parlementair onderzoek werd zo steeds groter, maar uiteindelijk bleef het beperkt tot de beperkte impact van de Motie Gesthuizen.