Schrikken van een auto: wie is aansprakelijk?

Een fietstocht in het mooie Schoorl. Het zonnetje schijnt. Je geniet met volle teugen van je welverdiende vakantie. Geen vuiltje aan de lucht. Maar dan komt plotseling een auto aanrijden. Je schrikt en smakt tegen de grond. Je breekt je pols en je onderbeen op twee plaatsen. Eenmaal thuis probeer je je werk weer op te pakken maar je kunt het niet meer aan. Vervolgens blijkt ook nog dat je lijdt aan een posttraumatisch stresssyndroom. En het begon allemaal met die auto die onverwacht de bocht om kwam.

De grote vraag is natuurlijk of de automobilist verantwoordelijk is voor al deze problemen. Anders gezegd, kun je in zo’n geval de bestuurder van de auto aansprakelijk stellen voor je schade? Voor deze situaties is de Wegenverkeerswet van 1994 gemaakt. Artikel 185 bepaalt dat de bestuurder van een auto die betrokken is bij een verkeersongeval waardoor schade wordt toegebracht aan andere personen aansprakelijk is voor die schade. Pas wanneer aannemelijk is dat het ongeluk is ontstaan buiten de schuld van de bestuurder om, kan dit anders zijn.

In deze zaak verklaarde de automobilist dat hij met zo’n 15 km per uur door de bocht kwam. Hij reed zo langzaam omdat tegemoetkomend verkeer lastig te zien was in die bocht. Hoge en dichte begroeiing belemmerde het zicht. Hij is naar eigen zeggen dus niet verantwoordelijk voor het ongeval. Bovendien, zo liet hij weten, kon een andere fietser (de partner van het slachtoffer) de auto gewoon passeren.

De advocaat van de fietser was van mening dat de automobilist compleet tot stilstand had moeten komen. Volgens de advocaat was de situatie in de bocht zo onoverzichtelijk dat de bestuurder van de auto het zekere voor het onzekere had moeten nemen. De rechter ging niet mee in dit verhaal. Het is voldoende als je je snelheid aanzienlijk aanpast en 15 km per uur is dan absoluut niet te hard.

De rechter komt uiteindelijk tot de conclusie dat de schrik bij de fietser moet hebben geleid tot de valpartij. Daar kon de automobilist verder niets aan doen. Het is immers een openbare weg en je weet dat je daar te maken krijgt met ander verkeer. Conclusie: de automobilist is niet aansprakelijk. De fietser moet haar eigen schade dragen.