Gisteravond heeft Radar in haar uitzending tijd besteed aan de veelvuldige klachten die slachtoffers hebben over de afhandeling van letselschadezaken door verzekeraars. Radar geeft aan dat de klachten onder andere gaan over traineren, extreem lage schikkingsvoorstellen en de manier waarop klanten behandeld worden. Volgens Radar is vooral het tempo van de schadeafhandeling een grote frustratie.
Op zich is het niet ongebruikelijk dat een letselschadezaak lang duurt: dit hangt immers ook af van het herstel van een slachtoffer. Wanneer een slachtoffer nog volop in behandeling is en klachten ervaart, is het vaak niet verstandig om een zaak al af te wikkelen, omdat de hoogte van de schade nog onvoldoende duidelijk is.
Daarnaast speelt er een medische en een juridische discussie, waardoor het ook lang kan duren.
Ook in onze eigen praktijk zijn vooral de lange reactietermijnen iets dat opvalt. Helaas wordt dit ook steeds erger. De berichten die wij van behandelaren bij verzekeraars krijgen is dat dit te maken heeft met de werkdruk. In de uitzending bij Radar bleef dit helaas onderbelicht.
Behandelaren bij verzekeraars hebben een te grote werkvoorraad en daardoor soms een reactietermijn van 4 á 5 weken; dit houdt in dat zij een aan hen gezonden bericht pas na 4 of 5 weken lezen. Daarna moet het bericht uiteraard nog beoordeeld worden en soms moet er bijvoorbeeld nog een medisch advies worden opgevraagd (wat vaak ook weer weken op zich laat wachten).
Ook is het vaak erg lastig om behandelaren bij verzekeraars te pakken te krijgen; vaak zijn zij niet bereikbaar en wordt er slecht gereageerd op terugbelverzoeken. Dit alles leid tot frustratie bij slachtoffers, wat zeer begrijpelijk is. Ook voor ons als advocaten van die slachtoffers is dit vervelend, omdat wij vaak geen mogelijkheden hebben om een reactie op korte termijn af te dwingen. De Gedragscode Behandeling Letselschade (GBL) wordt, zoals ook in de uitzending van Radar genoemd, niet nageleefd en het wijzen op deze gedragscode blijkt in de praktijk niet effectief. Het enige wat wij als belangenbehartiger kunnen doen is rappelleren en, als het echt te lang duurt, een klacht indienen.
Helaas blijven de lange reactietermijnen ook niet beperkt tot enkele verzekeraars; vrijwel alle verzekeraars (en schadebureaus) kampen hiermee. Het lijkt erop dat er meer letselschadebehandelaars nodig zijn bij de verzekeraars, maar bij communicatie met verzekeraars over dit probleem wordt tot op heden vaak door verzekeraars aangegeven dat zij zich niet in de problematiek herkennen. Het zou goed zijn als dit probleem bij verzekeraars wordt onderkend en verzekeraars dit voortvarend (en vooral binnen een redelijke termijn) oppakken.
Auteur: mr. Ineke Roelandschap – advocaat
