Fietsers zijn kwetsbare verkeersdeelnemers, zeker in vergelijking met automobilisten. Een fietser heeft bij een aanrijding geen bescherming door de constructie van zijn voertuig, iets wat een automobilist wel heeft. Daarnaast dragen fietsers vaak geen helm omdat dit in Nederland niet verplicht is. Daardoor komt het regelmatig voor dat een fietser door een ongeval hoofd- of hersenletsel oploopt. Omdat fietsers kwetsbaar zijn in het verkeer, zijn zij ook door de wet extra beschermd. Dit betekent dat als u als fietser bent aangereden door een auto, u vrijwel altijd recht heeft op vergoeding van (een deel van) uw schade.
Bij een aanrijding tussen twee motorvoertuigen wordt bekeken wie schuld heeft aan het ongeval en daarom de (letsel)schade van de ander dient te vergoeden. Bij een aanrijding tussen een motorvoertuig en een fietser is dit anders. Zoals gezegd genieten fietsers op grond van de wet namelijk bijzondere bescherming omdat zij als zwakkere verkeersdeelnemers worden gezien. Dit is geregeld in artikel 185 van de Wegenverkeerswet. De hoofdregel is dat de bestuurder van de auto aansprakelijk is voor de letselschade die de fietser heeft opgelopen, ongeacht wie schuldig is aan het ontstaan van het ongeval. Dus ook als de fietser het ongeval zelf heeft veroorzaakt, wordt de automobilist in principe aansprakelijk gehouden.
Het komt regelmatig voor dat de fietser een verkeersfout maakt en hierdoor zelf schuldig is aan het ontstaan van het ongeval. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de gevallen waarin een fietser door rood rijdt, zonder licht door het donker fietst of aan het appen is tijdens het fietsen. In zo’n geval worden de wederzijds gemaakte fouten die tot het ongeval hebben geleid tegen elkaar afgewogen. De fietser krijgt hierbij altijd tenminste 50% van zijn schade vergoed, ongeacht de ernst van de door hem gemaakte fouten. Ook ligt de bewijslast bij de automobilist: de bestuurder zal moeten aantonen dat hij of zij er alles aan heeft gedaan om een aanrijding te voorkomen.
Dit is alleen anders als er sprake is van overmacht aan de kant van de bestuurder. Dat wil zeggen dat de fietser opzettelijk of met aangrenzende roekeloosheid verkeersfouten heeft begaan. In dat geval kan de bestuurder rechtens redelijkerwijs geen enkel verwijt worden gemaakt en is hij niet aansprakelijk voor de letselschade van de fietser. Dit komt in de praktijk echter alleen maar in uitzonderlijke gevallen voor en is zeer lastig te bewijzen voor de automobilist. Van een bestuurder wordt namelijk verwacht dat hij rekening houdt met onvoorspelbaar en onvoorzien gedrag van een fietser. Alleen als het gedrag van de fietser zó onwaarschijnlijk is dat niet meer van de bestuurder kan worden verwacht dat hij daar rekening mee diende te houden, is sprake van overmacht. De rechter heeft bijvoorbeeld geoordeeld dat sprake is van overmacht in het geval een voetganger plotseling hard tegen een auto die voorbij komt rijden aan wordt geduwd. Volgens de rechter had de automobilist dit niet hoeven te voorzien en is hij dan ook niet aansprakelijk voor de hierdoor ontstane letselschade.
Als de fietser die is aangereden door een automobilist jonger is dan 14 jaar, gelden andere regels. Dit is zo omdat kinderen nog geen goed ontwikkeld verkeersinzicht hebben en zich daardoor soms onvoorspelbaar kunnen gedragen. Indien een kind dat jonger is dan 14 jaar wordt aangereden op de fiets, zal de bestuurder bijna altijd 100% van de schade dienen te vergoeden. Zelfs als het kind verkeersfouten heeft gemaakt en de bestuurder van het motorvoertuig geen enkel verwijt valt te maken. Dit is alleen anders als de bestuurder kan bewijzen dat het kind het ongeval opzettelijk heeft veroorzaakt. Hiervan is echter maar zeer zelden sprake.
Als u met de fiets bent aangereden door een automobilist heeft u in veruit de meeste gevallen dus recht op vergoeding van (een deel van uw) schade. Met de deskundige hulp van een letselschade advocaat weet u zeker dat al uw (financiële) belangen op een correcte wijze worden behartigd, terwijl u zich volledig kan richten op uw herstel. In de wet is vastgelegd dat de aansprakelijke partij verplicht is om de redelijke kosten van rechtsbijstand te vergoeden. In de meeste gevallen zijn er voor u als slachtoffer dus geen kosten verbonden aan het inschakelen van een letselschade advocaat.