Een oud spreekwoord zegt dat een zwarte kat niet krabt. Toch strookt dat niet met de realiteit. Ook katten kunnen de oorzaak vormen van heel wat letselschade. In de eerste plaats zijn hun klauwen de schuldigen. Door het krabben van de kat worden immers heel wat bacteriën overgedragen. De bekendste is de Bartonella henselae. Ook kan een overstekende kat een fietser wel eens ernstig doen vallen. In het geval van letsel door dierenzal gezocht worden naar een aansprakelijke derde ter vergoeding van de geleden en de toekomstige schade.
Op de bezitter van een dier rust een vorm van risicoaansprakelijkheid. Indien een dier schade veroorzaakt, is de bezitter dan ook aansprakelijk voor die schade die voortspruit uit het onberekenbaar element dat in het dier schuilt. Denk bijvoorbeeld aan een kat die ernstig uithaalt en zo een wel heel groot litteken achterlaat. Ook een overstekende kat die aanleiding geeft tot een ongeval, kan zorgen voor een aansprakelijkstelling ten aanzien van de bezitter.
De aangehaalde bacterie Bartonella henselae kan verregaande gevolgen hebben voor de gezondheid van het slachtoffer. Wat begint bij beperkte knobbeltjes kan uiteindelijk ook resulteren in abcessen in de lymfeklieren, ontsteking van de slijmvliezen rondom het oog, koorts en hoofdpijn. Bij ongeveer 2 % van de slachtoffers neemt de kattenkrabziekte overigens drastische proporties aan: stuipen, comateuze toestanden en hersenvliesontstekingen komen eveneens voor. In Nederland zouden jaarlijks zo’n driehonderd tot duizend mensen besmet worden met de kattenkrabziekte. Wat betreft de risicoaansprakelijkheid van de bezitter komen we hier in een moeilijke situatie terecht. De ziekte kan immers op verschillende manieren worden overgebracht, gaande van een krab tot een beet en contact met speeksel van een kat. In dat laatste geval denken we bijvoorbeeld aan het geven van liefdevolle likjes. De risicoaansprakelijkheid van de bezitter is er één waarbij men het ontoerekenbaar element in het dier toerekent aan de eigenaar. Wat betreft een kat die iemand aanvalt en aldus krabt en bijt, kan de bezitter dus aansprakelijk gesteld worden voor de schade. Ook voor de schade ten gevolge van de kattenkrabziekte. Maar een kat die zich liefdevol laat aaien en ook een likje geeft als vriendelijke bedanking? Dat ligt moeilijker. Zo besliste de Hoge Raad al in 1984 dat de genoemde risicoaansprakelijkheid niet van toepassing is indien het dier een besmettelijke ziekte overbrengt zonder dat er sprake is van het aanbrengen van een letsel. In een dergelijk geval kan de bezitter dus enkel aansprakelijk gesteld worden indien hij of zij een onrechtmatige daad beging.
Een zwerfkat heeft geen bezitter en dus kan in principe niemand aansprakelijk gesteld worden voor de schade ten gevolge van een onberekenbare actie van een zwerfkat. Dat is echter niet het geval indien er sprake is van inbezitneming van de zwerfkat door een derde. Toch is er nog niet zo snel sprake van inbezitneming. Het klaarzetten van een dagelijks potje eten is bijvoorbeeld onvoldoende. Ook het bezoek aan een dierenarts wanneer het dier gezondheidsproblemen heeft, volstaat niet. Volgens de jurisprudentie moet de zwerfkat immers een onderdeel gaan uitmaken zijn van het gezinsleven. Dat kan aangetoond worden door het duurzaam karakter van de verzorging, het regelen van vervangende zorg wanneer het gezin op reis is, het preventief behandelen van de kat tegen vlooien, e.d. Is er geen bezitter? Dan kan je nog slechts uitzonderlijk een andere partij aansprakelijk stellen. In zo’n geval moet er sprake zijn van een onrechtmatige daad die een derde persoonlijk kan aangerekend worden. Denk bijvoorbeeld aan een ‘grapjas’ die een zwerfkat oppakt – wat we overigens al zouden afraden – en in het openstaande raam van jouw wagen gooit. De schade die de kat dan aanricht, kan aan die derde aangerekend worden. Schade geleden ten gevolge van een krab of beet van een kat? Of was een overstekende kat de boosdoener? Dan heb je mogelijks recht op een schadevergoeding. Neem contact op met SAP Letselschade Advocaten voor meer informatie.