Over het algemeen omschrijven we een hond als een vriend. Als een trouwe viervoeter die niemand wat mis zou doen. Vaak is de realiteit echter anders. Ook in Nederland lopen jaarlijks nog heel wat mensen schade op ten gevolge van een hondenbeet. Vreselijke scheurwonden en gruwelijke infecties zijn zeker niet ongewoon. Letsel door dierenis zelden zonder consequenties. In het merendeel van de gevallen ontstaat die schade gewoon thuis, hoewel je ook in het park niet altijd veilig kan vertoeven. Hoe dan ook heb je recht op een schadevergoeding. Om die schadevergoeding veilig te stellen, dien je natuurlijk wel de juiste acties te ondernemen. Daarom presenteren wij de do’s en dont’s bij een hondenbeet.
Ten gevolge van een hondenbeet loopt vaak wel eens iets mis. We schetsen even een verhaal zoals het er in het dagelijks leven aan toe zou kunnen gaan. Nadien geven we aan waar het zoal misliep. Een man loopt door het park met een slecht humeur op zak. In het park is een gelijnde hond heftig naar de man aan het blaffen. De man schreeuwt even naar de hond, waarna de hond nog kwader wordt. De hond rukt zich vervolgens los en bijt de man in het been. De vrouwelijke begeleidster van de hond komt zich echter meteen excuseren. Ze gaf meteen haar telefoonnummer voor als er toch schade blijkt te zijn. Eenmaal thuis aangekomen spoelt de man de wond even uit. “Dat blijkt al bij al nog wel mee te vallen”, denkt hij dan. Enkele dagen later begint zijn been echter op te zwellen en krijgt hij koortsverschijnselen. Hij trekt dan maar meteen naar de arts, die aangeeft dat het zou gaan om een infectie. Daarop besluit de man om toch maar even de eigenares te bellen. Echter blijkt het om een foutief nummer te gaan. Een foutje of is er meer aan de hand? Dat laten we even in het midden. De man beslist echter om de schade dan toch maar niet te verhalen. Uiteindelijk had hij maar niet moeten schreeuwen naar de hond, toch? Bovenstaand voorbeeld toont aan dat er nog heel wat fouten gemaakt worden na een hondenbeet. In dit geval tellen we minstens zes don’ts:
Bij de meeste hondenbeten kent het slachtoffer de bezitter van de hond. Het gaat dan om de hond van de buurman, van een goede vriend of van een collega. Soms kan het ook gebeuren dat je de bezitter niet kent, bijvoorbeeld wanneer het gaat om een ongelijnde hond in het park. Iedere vriendelijke eigenaar zal dan vast zijn verontschuldigingen komen aanbieden. Dat is een ideaal moment om de contactgegevens te vragen. Noteer meer dan het telefoonnummer alleen. Vraag misschien of je even een foto mag nemen van zijn of haar ID-kaart, dat is net zo handig. Bovendien heb je stiekem extra zekerheid. Neem na het schadegeval meteen ook foto’s. Denk bijvoorbeeld aan foto’s van de wonde, van de tandafdrukken, van de kleerscheuren en van het eventuele bloed op de grond. Tegenwoordig heeft iedere smartphone gelukkig een camera. Is dat niet het geval? Dan kan je thuis de foto’s nemen. Noteer dan wel eerst even de contactgegevens van eventuele getuigen. Tenzij het uiteraard een stuk erger is, dan is er geen tijd voor foto’s en ga je maar beter meteen naar de Spoedeisende Hulp. In het andere geval maak je de wonde thuis al een eerste keer schoon, dat voorkomt infecties. Het goed uitspoelen van de wonde en het gebruik van jodium is alvast aangeraden. Hoe dan ook, zelfs wanneer het slechts een beperkte wonde betreft, ga je best altijd langs bij een arts. De vaststelling van de letselschade is belangrijk voor de schadeclaim. Net om diezelfde reden is het overigens belangrijk om alle bewijsstukken van die schade goed bij te houden of te verzamelen. Viel jouw smartphone op de grond door de aanval van de hond? Dan heb je waarschijnlijk het factuurtje nodig. Houd de schade steeds goed bij en noteer steeds waarom je die kosten diende te maken. Wens je ten slotte de bezitter aansprakelijk te stellen voor die schade? Kom dan even langs bij SAP Letselschade Advocaten. Wij bespreken samen met jou de mogelijkheden.