Dwarslaesie

In de praktijk onderscheiden we vier soorten dwarslaesie. Het gaat om het onderscheid tussen de complete en de incomplete beschadiging enerzijds en het onderscheid tussen de hoge en de lage beschadiging anderzijds.

Complete dwarslaesie: er is een volledige beschadiging van de zenuwen in het ruggenmerg. Er is geen gevoel en beweging meer mogelijk vanaf het punt van de beschadiging. De beschadigde zenuwen bij deze dwarslaesie genezen, is niet meer mogelijk.

1. Incomplete dwarslaesie: er is een gedeeltelijke beschadiging van de zenuwen in het ruggenmerg. Bepaalde functies kunnen vanaf het punt van de beschadiging nog steeds gebruikt worden. De kans op een dwarslaesie herstel is mogelijk maar de beschadigde zenuwen zullen zich niet meer herstellen. Er kan wel nog een gedeeltelijk herstel optreden. Deze aandoening wordt ook wel eens een partiële dwarslaesie genoemd.
2. Hoge dwarslaesie: de beschadiging bevindt zich hoger in het ruggenmerg (vanaf de twaalfde borstwervel). Denk bijvoorbeeld aan een beschadiging in de bovenrug of in de nek. Er zullen meer zenuwen uitvallen en er zullen meer beperkingen optreden. Een tetra- of quadriplegie is mogelijk (totale verlamming vanaf de nek of verlamming van alle ledematen). Of een hoge dwarslaesie herstel al dan niet mogelijk is, zal afhangen van de mate van beschadiging (compleet of incompleet).

Lage dwarslaesie: de beschadiging bevindt zich lager in het ruggenmerg (t.e.m. de eerste lendenwervel). We denken bijvoorbeeld aan de onderrug. Er zullen minder zenuwen uitvallen en minder beperkingen optreden dan bij een hoge beschadiging. Een paraplegie (verlamming van beide benen) blijft mogelijk. Ook hier is gedeeltelijk herstel mogelijk indien het gaat om een incomplete beschadiging.

Eenmaal bij een dwarslaesie symptomen optreden, is het belangrijk om meteen te handelen. Hoe sneller de behandeling wordt opgestart, des te groter de kans is dat bij een dwarslaesie herstel wordt bekomen. Dit is met name het geval bij een partiële dwarslaesie. Bij een totale dwarslaesie zijn de prognoses vaak heel somber, ongeacht de snelheid waarmee de behandeling wordt opgestart. De behandeling van een dwarslaesie is niet eenvoudig. Een schadebeperkende operatie is bijvoorbeeld altijd nodig. Enkel bij een incomplete beschadiging kunnen sommige functies nog (gedeeltelijk) terugkeren.

Gaat het om een volledige beschadiging van de zenuwen? Dan zijn de gevolgen van een dwarslaesie blijvend. Zelden zal men een heel gunstige prognose bij dwarslaesie kunnen stellen. Wel zal men intensief inzetten op het revalidatieproces. Op lichamelijk niveau zal er gekozen worden voor fysiotherapie en een versterking van de nog bruikbare spieren. Zo kan men bijvoorbeeld de juiste lichaamstechnieken aanleren om de belasting op de armspieren bij rolstoelgebruik te verminderen. Ook zal men kiezen voor psychische revalidatie bij dwarslaesie. Het accepteren van de huidige toestand en het verlies aan zelfredzaamheid, met een eventuele afhankelijkheid van anderen en hulpmiddelen, zijn zware klappen die ook tijdens het revalidatieproces opgevangen moeten worden.

Weet natuurlijk wel dat de wetenschap en de technische kennis voortdurend evolueert. Zo kreeg een cliënte van SAP Letselschade Advocaten recent nog een speciaal pak waarmee ze, ondanks haar dwarslaesie, toch opnieuw kon lopen.

Een dwarslaesie kan zowel traumatische als niet-traumatische oorzaken hebben. Bij traumatische oorzaken treedt de beschadiging van het ruggenmerg op door een oorzaak van buiten het lichaam. Dit kan gebeuren doordat er een zware druk op de wervelkolom wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld wanneer iemand gekneld raakt. Ook het te ver buigen van de wervelkolom of het draaien van de wervelkolom kan een dwarslaesie veroorzaken. Dit gebeurt vaak bij verkeersongevallen, maar ook bij sport- en bedrijfsongevallen. Verder kan een traumatische dwarslaesie veroorzaakt worden door een indringend voorwerp, zoals een kogel of een mes.

Een dwarslaesie kan daarnaast een niet-traumatische oorzaak hebben. Dit wil zeggen dat de oorzaak zich in het lichaam bevindt. Onder meer bij vasculaire ziektes als aneurysma kan er een dwarslaesie optreden, maar ook bij tumoren en ontstekingen. Denk daarnaast aan andere oorzaken als spina bifida, multiple sclerose, wervelkanaalstenose en een hernia.

Naast de lichamelijke- en geestelijke schade die u als gevolg van het ongeval kunt hebben, wordt u ook geconfronteerd met allerlei (praktische) zaken. Uw huis moet wellicht worden aangepast, of er moet een nieuw huis worden gekocht. Er moet worden gezorgd dat u alle medische hulp(middelen) krijgt. En er moet worden uitgezocht of u uw werk nog kunt doen, eventueel met enige aanpassingen.

Aangezien deze aandoening vaak ontstaat ten gevolge van een extern trauma, komen we al snel terecht bij het aansprakelijkheidsrecht. Ook wanneer de zenuwbeschadiging ontstond tijdens een operatie kan dat het geval zijn. Toch zijn ook hier ingewikkeldere cases mogelijk. De hangmatzaak was een voorbeeld dat recent nog de juridische wereld wist te verwonderen. Maar er was bijvoorbeeld ook al een zaak waarbij de exploitant van een recreatieplas aansprakelijk gesteld werd door een gebrek aan signalering. In die laatste zaak werd die exploitant voor maar liefst voor 80% van de schade aansprakelijk gehouden . De patiënt zelf werd voor 20% verantwoordelijk geacht voor zijn schade. Een middenweg is ook bij het aansprakelijkheidsvraagstuk mogelijk. Lag een bedrijfsongeval aan de oorzaak? Dan is de aansprakelijkheidsvraag een stuk eenvoudiger.

Aangezien deze aandoening ingrijpende gevolgen kan hebben, zal ook de hoogte van de schadevergoeding hoog liggen. Het psychisch leed zal bijvoorbeeld hoog oplopen, maar we moeten ook rekening houden met een verlies aan zelfredzaamheid, afnemende inkomsten, verloren pensioenrechten, verloren carrièremogelijkheden, een eventuele huishoudhulp, aanpassingen aan de woning en dergelijke meer. Al deze schadeposten kunnen we verhalen bij de aansprakelijke partij (of diens verzekeraar).

In de rechtspraak zien we smartengeldvergoedingen terugkomen die kunnen oplopen tot 150.000 euro. De hoogte van het bedrag verschilt echter van geval tot geval. Hier is de materiële schade nog niet inbegrepen. Bij de bepaling van de smartengeldvergoeding wordt wel met heel wat factoren rekening gehouden. Onder andere de leeftijd van het slachtoffer zal een belangrijke rol spelen. Op basis van een analyse van de recente rechterlijke uitspraken kunnen wij het juiste bedrag op ieder leed kleven.

Hoe dan ook mag het duidelijk zijn: de schade is zowel op psychisch als fysiek en materieel vlak heel groot. Het revalidatieproces is uitgebreid en niet altijd even gemakkelijk. Laat u daarom bijstaan door SAP Letselschade Advocaten. Wij ontzorgen u niet alleen, maar bewandelen de weg samen met u. We gaan samen op zoek naar mogelijkheden om het leven toch een stuk eenvoudiger te maken en vertalen dat in een schadeclaim die we aan de aansprakelijke partij voorleggen.