De vliegramp in Tripoli uit 2010 kende tot donderdag geen officiële schuldige. Nabestaanden van de slachtoffers kregen desondanks vorig jaar al een schadevergoeding uitbetaald van de vliegmaatschappij.
De werkelijke schuldvraag was niet van belang. “Dit rapport is daarom vooral belangrijk voor de verwerking van het ongeluk”, zegt advocaat Sander de Lang, die een groot deel van de getroffen families bijstaat.
Slachtoffers en nabestaanden die binnen twee jaar na een vliegramp geen procedure starten, maken nergens meer aanspraak op. Het Verdrag van Montreal, opgesteld om tot universele bepalingen voor internationaal vliegverkeer te komen, is daar helder in.
“Daarom zijn we vorig jaar al tot overeenstemming gekomen met Afriqiyah”, zegt De Lang. “Qua mogelijke oorzaak zijn we van diverse scenario’s uitgegaan. Alle zaken zijn inmiddels afgewikkeld.”
Geen limiet
Met de vliegmaatschappij is afgesproken dat niets wordt gezegd over de hoogte van uitgekeerde bedragen. Maar die bedragen zouden niet hoger zijn uitgevallen als de oorzaak van de ramp toen al vaststond. Ook dat heeft te maken met het Verdrag van Montreal, zegt advocaat Robert Pessers van Afriqiyah.
“Een luchtvaartmaatschappij is tot een heel hoog bedrag aansprakelijk. Daartegen is geen verweer te voeren. Juridisch is de schuldvraag daarom niet zo relevant. Bij een busongeval ligt dat anders. Een onderneming hoeft dan maar een bepaald bedrag uit te keren, dat alleen wordt verhoogd als er opzet of bewuste roekeloosheid in het spel is. Bij een vliegongeluk geldt een dergelijke limiet niet.”
Rust
Los daarvan, hebben nabestaanden wel reikhalzend naar het rapport uitgekeken, zegt De Lang. “Voor de meesten is dit zelfs belangrijker dan de afwikkeling van een schadevergoeding. Ze willen weten wat er precies is gebeurd. Zolang het rapport er niet was, konden ze dit hoofdstuk niet afsluiten. Door de politieke situatie was het zelfs maar de vraag of dit er ooit zou komen. Gelukkig is het er nu. Dit geeft de mensen rust.”
Voor nabestaanden is er morgen een bijeenkomst waarop het rapport nader wordt toegelicht. Daar is veel behoefte aan, merkte Anouk Oude Hergelink vandaag op. Ook zij staat tientallen nabestaanden bij.
“Veel mensen belden vandaag al om het over de conclusies te hebben. Het rapport is best technisch van aard, maar geeft gelukkig wel antwoord op de belangrijkste vragen. Bij velen proefde ik opluchting, al zijn er ook nabestaanden die het rapport minder belangrijk vinden. Mensen staan daar verschillend in.”
Niet verrast
Over de inhoud van het rapport zijn de advocaten niet verrast. De Lang: “Met de conclusie dat er menselijke fouten zijn gemaakt, hadden we wel rekening gehouden. Informele aanwijzingen wezen al in die richting. Een technisch mankement lag niet voor de hand. Dan had het veel eerder naar buiten moeten komen.”
