De eerste berichten over zogenaamde ambulance chasers zijn bij de Vereniging van Slachtoffer Advocaten binnengekomen. De chasers zijn Amerikaanse advocaten die via een contract met de nabestaanden van een ramp een deel van de schadevergoeding willen opstrijken.
Letselschade-advocaat Sander de Lang werd bij eerdere rampen al meerdere keren geconfronteerd met ambulance chasers: “Je kan je klok er op gelijkzetten dat er bij dit soort grote, internationale rampen advocaten vanuit het buitenland zijn die zich op de Nederlandse markt begeven om zoveel mogelijk slachtoffers en nabestaanden te gaan ronselen.”
Cowboy’s
Dat klinkt een beetje alsof het cowboy’s zijn die op bloed afkomen om er geld aan te verdienen. De Lang: “Daar heeft het inderdaad alle schijn van. Ten eerste is het in Amerika zelfs verboden om zo snel na een ramp slachtoffers te gaan benaderen. Bovendien is het voor deze mensen helemaal niet nodig om zich op de Nederlandse markt te begeven.”
Nee, dat zegt hij niet uit concurrentieoverwegingen, zegt De Lang. “Zeker niet. Ten eerste hebben de Nederlandse slachtoffers de Amerikanen helemaal niet nodig. En op het moment dat dat wel zo zou zijn, dan zouden ze met gerenommeerde Amerikaanse advocaten in zee moeten gaan en niet met dit soort cowboy’s.”
Privégegevens achterhalen
Hoe die mensen te werk gaan? “Wat ik zie uit eerdere rampen waar Nederlanders bij betrokken waren – dan noem ik even de Turkish Airlines-ramp uit 2009, de Tripoli-ramp in 2010 en de Costa Concordia – is dat deze mensen privénummers, -adressen en e-mailadressen achterhalen van nabestaanden en slachtoffers. Daar gaan ze dan gericht berichten naar toe sturen. Sterker nog, bij de Turkish Airlines-ramp heb ik meegemaakt dat een cliënt van mij thuis op de bank lag met een gebroken rug en onder de morfine. Plotseling stonden er zes Amerikaanse advocaten voor de deur met een prachtige Powerpoint-presentatie. Op die manier probeerden ze hem in de huiskamer over te halen om een handtekening te zetten.”
