Blog Sharon Soeltan | Botsing Vaessen en Brobbey

Botsing Vaessen en Brobbey: hoe (ingewikkeld) hoog ligt de lat in het aansprakelijkheidsrecht?

Door Sharon Soeltan 

Afgelopen zaterdagavond keek ik naar de wedstrijd RKC Waalwijk en Ajax toen deze plots in de 84ste minuut werd stilgelegd na een botsing tussen de keeper van RKC Waalwijk Etienne Vaessen en Ajax-spits Brian Brobbey.  Brobbey raakte bij deze botsing Vaessen op het hoofd, waarna Vaessen stil op het veld bleef liggen. De paniek was begrijpelijkerwijs erg groot. Uiteindelijk werd de wedstrijd definitief gestaakt. Na gelukkig een goede nacht in het ziekenhuis mocht Vaessen op zondag weer naar huis om verder te herstellen van de klap tegen zijn hoofd. De KNVB heeft inmiddels aangegeven geen verder onderzoek te doen naar de botsing tussen Vaessen en Brobbey. Maar hoe zit het ook alweer civielrechtelijk?

Sport- en spelsituatie

Veel sport- en spelactiviteiten zijn naar hun aard risicovol, omdat er een kans bestaat op lichamelijk letsel. Zeker bij contactsporten als voetbal. Bij deelname aan het spel aanvaard men deze risico’s, maar hieraan zit uiteraard een grens. Binnen de context van sport en spel worden bepaalde gedragingen niet als onrechtmatig beschouwd, maar daarbuiten zal bijvoorbeeld een tackle of een sliding uiteraard wel leiden tot aansprakelijkheid. Binnen sport- en spelsituaties geldt dan ook een verhoogde drempel voor aansprakelijkheid. Met andere woorden: de lat ligt hoog.

Het Tennisbal-arrest[1] ging om een tennisspeler die na afloop van een game een aantal tennisballen naar de andere helft van de baan sloeg, waarbij er één in het oog van zijn tegenstander terecht kwam. In dit arrest werd bepaald dat aan een dergelijke gedraging zwaardere eisen moeten worden gesteld dan wanneer die gedraging niet in het kader van de spelsituatie zou hebben plaatsgevonden. In het Natrap-arrest[2] kwam de Hoge Raad tot een vergelijkbare conclusie. In dit arrest ging het om een voetballer die tijdens een voetbalwedstrijd een tegenstander had geschopt op het moment dat deze niet meer in balbezit was. De overtreding van een spelregel is een factor die meeweegt bij de beoordeling van de onrechtmatigheid. Zo kwam in het Judoworp-arrest[3] duidelijk naar voren dat de spelregels van groot belang zijn voor de invulling van de open en algemene norm of er in een bepaalde sport- en spelsituatie onrechtmatig is gehandeld. De Hoge Raad sprak in de arresten Witmarsumer Merke[4] en Schaatsongeval[5] van een verhoogde drempel van een aansprakelijkheid en schetste een kader voor invulling van deze norm, welke in het Midgetgolf-arrest[6] werd herhaald.  

Geen makkelijke beoordeling

Terug naar de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Voor zowel Vaessen en Brobbey heeft de situatie op het veld logischerwijs een enorme impact gehad. Gelukkig hebben de twee inmiddels contact gehad met elkaar.

De situatie is door scheidsrechter Pol van Boekel ingeschat als een ongelukkige botsing en de VAR is dezelfde mening toegedaan. Op het internet en tv zijn vele verschillende meningen te vinden over deze beoordeling. Wellicht dat de situatie op het veld en het uiteindelijke letsel van Vaessen meespeelden bij de beoordeling door de KNVB. Zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.

Bij een sport- en spelsituatie (waar vaak geen goede camerabeelden van zijn) is het nogal een hele klus om eerst de toedracht helder te krijgen. Daarna komt het pas aan op de beoordeling of een gedraging buiten de orde van het normale spel viel. En die beoordeling kan, ook in het geval van Vaessen en Brobbey waarbij er wel duidelijke beelden zijn van de situatie, door verschillende personen (zeer) verschillend worden gekwalificeerd. Dat maakt een beoordeling van een dergelijke situatie zo moeilijk. En dat ligt helaas voor een civielrechtelijk beoordeling niet anders. Ook hierin is de uitslag niet op voorhand te voorspellen...



[1] HR 19 oktober 1990, ECLI:NL:HR:1990:AD1456

[2] HR 28 juni 1991, ECLI:NL:HR:1991:ZC0300

[3] HR 11 november 1994, ECLI:NL:HR:1994:ZC1533

[4] HR 28 maart 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF2679

[5] HR 28 maart 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF2680

[6] HR 20 februari 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO1239