Een ongeval kan zich voordoen in allerlei verschillende situaties, bijvoorbeeld wanneer een automobilist een voetganger aanrijdt of wanneer een elektronisch apparaat door een fabrieksfout ontploft. Ongevallen kunnen zich echter ook voordoen op de werkvloer. In dat geval spreekt men van een arbeidsongeval. Een voorbeeld van een arbeidsongeval is een werknemer die tijdens zijn werkzaamheden iets zwaars moet tillen en door zijn rug gaat, of een werknemer die uitglijdt op de gladde vloer van het kantoor en zijn pols breekt. Een arbeidsongeval kan zich niet alleen voordoen tijdens de uitvoering van de werkzaamheden, maar ook op de weg van of naar het werk. Door een arbeidsongeval kan het slachtoffer letsel oplopen. Dit letsel kan zowel fysiek als geestelijk zijn. Voorbeelden van lichamelijk letsel zijn een hernia, een hersenschudding of een botbreuk. Voorbeelden van psychisch letsel zijn een angststoornis of een depressie. In het ergst geval kan het slachtoffer zelfs arbeidsongeschiktraken als gevolg van het ongeval. Het letsel dat het slachtoffer oploopt kan leiden tot schade. Deze schade wordt dan ook ‘letselschade’ genoemd.
De geleden letselschade kan in veel gevallen verhaald worden op de werkgever door een schadevergoeding van het arbeidsongeval te claimen. Over het algemeen is de werkgever verplicht om de schade te vergoeden wanneer er aan twee voorwaarden is voldaan. Ten eerste moet de schade geleden zijn bij het uitvoeren van de arbeidsovereenkomst, of op weg van of naar het werk. Ten tweede moet de werkgever onvoldoende hebben gedaan om het ongeval te voorkomen. Een werkgever die bordjes heeft neergezet om zijn werknemers te waarschuwen voor de gladde vloer, zou dit dus als verweer aan kunnen voeren. Aangezien het vorderen van een schadevergoeding veel gespecialiseerde juridische (en soms zelfs medische) kennis vergt, wordt het slachtoffers niet aangeraden om zelf met de werkgever te gaan onderhandelen. Het is in plaats daarvan slimmer om de hulp in te roepen van een letselschade jurist. Wanneer de schadevergoeding voor het arbeidsongeval door de rechter toegekend wordt, is het echter vaak niet de werkgever zelf die de schadevergoeding voor het letsel betaalt. Veel werkgevers zijn namelijk verzekerd tegen arbeidsongevallen. In dat geval zal het letsel en de schade dus vergoed worden door de verzekeraar van de werkgever.
Het slachtoffer kan zowel een schadevergoeding claimen voor de opgelopen materiële schade als de opgelopen immateriële schade. Materiële schade is schade die men kan uitdrukken in een geldbedrag, zoals reiskosten. Bij immateriële schade gaat het om niet-monetaire schade, zoals pijn en verdriet. Een vergoeding voor de opgelopen immateriële schade wordt ook wel smartengeld genoemd. De hoogte van de schadevergoeding hangt af van de precieze omstandigheden van het geval. Schadevergoedingen kunnen van slachtoffer tot slachtoffer dus behoorlijk verschillen. Bij het berekenen van de hoogte van de schadevergoeding wordt onder andere gekeken naar de aard, ernst en duur van het letsel. Langdurig letsel dat gepaard gaat met lange, intense behandelingen en veel pijn zal doorgaans een hogere schadevergoeding opleveren dan minder ernstig letsel. Naast de aard, ernst en duur van het letsel wordt er tevens gekeken naar de aansprakelijkheid van de werkgever vis-à-vis de werknemer. Indien de werknemer zelf aansprakelijk gesteld kan worden voor een deel van de schade, hoeft de werkgever niet het totale bedrag te vergoeden. Over het algemeen is het smartengeld voor letselschade dat in Nederland wordt uitgekeerd een stuk lager dan in andere landen. Het hoogste bedrag dat ooit in ons land werd uitgekeerd aan smartengeld bedraagt 338.000 euro, terwijl de bedragen de Verenigde Staten soms zelfs in de miljoenen lopen. Ook in vergelijking met Europese landen zijn de schadevergoedingen in Nederland relatief laag.